อีกากระหายน้ำตัวหนึ่ง มองเห็นน้ำที่มีอยู่น้อยนิดในเหยือกจึงพยายามดิ้นรนจะดื่มกินดับกระหาย แต่ไม่ว่าจะทำเช่นไรก็ไม่สามารถจะดื่มน้ำในเหยือกที่ทั้งมีปากแคบและน้ำน้อยได้ อีกาตัวนั้นจึงพยายาม นำหินหยอดลงไปทีละก้อน จนสามารถเพิ่มระดับน้ำให้สูงพอที่จะก้มลงดื่มกินได้ เพื่อดับกระหาย
เปรียบเหมือนคนทั่วไปที่มีเป้าหมายในชีวิต บ้างอาจคิดได้เอง ในการเริ่มต้น “ลงมือทำ” เพื่อให้เป้าหมายนั้นมีโอกาสเป็นจริง แต่จากนิทานอิสปเรื่องอีกากับเหยือกน้ำนี้ หาใช่เพียงการลงมือทำจะสามารถนำทุกคนไปสู่เป้าหมายที่ต้องการ การเพียรพยายามทีละเล็กละน้อย แม้จะมิได้สร้างความสำเร็จได้ในทันที แต่การสะสมและอดออมจะค่อยๆ ช่วยสร้างความมั่งคั่งและพาทุกคนไปสู่อนาคตที่ปรารถนาได้
คนบางจำพวก ดูถูกเงินน้อย บ้างว่าไม่สามารถทำอะไรได้ จึงทั้งรู้สึกท้อที่มีน้อย และสิ้นหวังที่จะคิดเก็บเงินทีละน้อย บ้างก็คิดหวังพึ่งโชคชะตาด้วยการนำเงินน้อยที่มีนั้นไปเสี่ยงโชค เล่นพนัน แทงหวยหรือนำไปใช้จ่ายแทนที่จะเลือกสะสมให้พอกพูน
คำถามสำคัญคือ ถ้าอีกาเอาแต่เพียงภาวนาให้ฝนตกและรอให้น้ำล้นขึ้นมาจนเต็มเหยือก ก็คงได้กระหายน้ำตายเสียก่อน และในขณะเดียวกัน ถ้าอีการู้สึกท้อแท้ที่จะต้องคาบก้อนหินที่ไม่ได้ช่วยดับกระหาย (ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้น้ำที่มองเห็นอยู่ตรงหน้าค่อยๆ ยกระดับสูงขึ้นจนดื่มกินได้) ก็คงไม่พ้นต้องตายเช่นกัน
สำหรับผู้อ่านทุกคน ที่อาจยังไม่ได้หิวหรือกระหายน้ำ อันดับแรกท่านจะต้องกระหายให้ได้เสียก่อน พยายามคิดว่าเป้าหมายในชีวิตนั้นคืออะไร หลังจากนั้นจึงค่อยๆ เริ่มมองหาหินซึ่งแม้จะก้อนเล็ก แล้วค่อยๆ เติมมันลงในเหยือกทีละเล็กละน้อย เพื่อให้ดับกระหายได้สมใจ
